Teachers
Elementary teachers are generally responsible for all subjects, and classes remain in one room for most activities. Teachers are well prepared. Most teachers, about 60 % of the total, are women; but most principals and head teachers in elementary schools are men.
There is an excellent system of educational television and radio, and almost all elementary schools use programs prepared by the School Education Division of Japans ex Broadcasting Corporation (Nippon Hoso Kyokai--NHK). In addition to broadcast media, schools increasingly are equipped with computers. Although only 6.5 % of public elementary schools had personal computers in 1986, by 1989 the number had passed 20 %.
بخش دوم ترجمه
معلمان
معلمان ابتدایی عموما عهده دار تدریس همه موضوعات درسی می باشند وکلاس درس برای بسیاری از فعالیتها در یک اتاق برگزار می شود.
معلمان به خوبی آماده می شوند.بیشتر معلمان- در حدود 60%کل- خانم هستند؛اما بسیاری از مدیران و معلمان ارشد در مدارس ابتدایی مرد هستند.
تجهیزات
در ژاپن یک سیستم عالی ازتلویزیون و رادیوآموزشی وجود دارد و بیشتر مدارس ابتدایی برنامه هایی را که توسط بخش آموزش مدرسه ای ژاپن،و بدون دخالت موسسات پخش برنامه(رادیویی)آماده میشوند،مورد استفاده قرارمی دهند.در جهت
افزایش اشاعه استفاده از رسانه ها،مدارس به طورفرازنده ای با کامپیوترها مجهزمی شوند.اگر چه فقط 6/5%از مدارس ابتدایی ملی درسال1986کامپیوترهای ویژه خودراداشتند.اما در سال1989عددی بیشتر از20%را شامل می شد.
ترجمه:علیرضا حمیدنژاد
Elementary school in Japan
Sh?gakko (???) is the elementary school in Japan.
More than 99 % of Japanese elementary school-age children are enrolled in school. All children enter first grade at age six, and starting school is considered a very important event in a child"s life.
Virtually all elementary education takes place in public schools; less than 1 % of the schools are private. Private schools tended to be costly, although the rate of cost increases in tuition for these schools had slowed in the 1980s. Some private elementary schools are prestigious, and they serve as a first step to higher-level private schools with which they are affiliated, and thence to a university. Competition to enter some of these "ladder schools" is quite intense.
Although public elementary education is free, some school expenses are borne by parents, for example, school lunches and supplies. For many families, there are also nonschool educational expenses, for extra books, or private lessons, or juku. Such expenses rose throughout the 1980s, reaching an average of 184,000 Yen in FY 1987 for each child. Costs for private elementary schools are substantially higher.
Elementary school classes are large, about thirty-one students per class on average, but higher numbers are permitted. Students are usually organized into small work groups, which have both academic and disciplinary functions. Discipline also is maintained, and a sense of responsibility encouraged, by the use of student monitors and by having the students assume responsibility for the physical appearance of their classroom and school.
|
Contents |
The ministry"s Course of Study for Elementary Schools is composed of a wide variety of subjects, both academic and nonacademic, including moral education and "special activities." "Special activities" refer to scheduled weekly time given over to class affairs and to preparing for the school activities and ceremonies that are used to emphasize character development and the importance of group effort and cooperation. The standard academic curriculum include Japanese language, social studies, arithmetic, and science. Nonacademic subjects taught include art and handicrafts, music, homemaking, physical education, and moral education. Japanese language is the most emphasized subject. The complexity of the written language and the diversity of its spoken forms in educated speech (keigo) require this early attention.
A new course of study was established in 1989, partly as a result of the education reform movement of the 1980s and partly because of ongoing curriculum review. Important changes scheduled were an increased number of hours devoted to Japanese language, the replacement of the social sciences course with a daily life course- -instruction for children on proper interaction with the society and environment around them--and an increased emphasis on moral education. While evidence is still inconclusive, it appears that at least some children are having difficulties with the Japanese language. New emphasis also was to be given in the curriculum to the national flag and the national anthem. The ministry suggested that the flag be flown and the national anthem sung at important school ceremonies. Because neither the flag nor the anthem had been legally designated as national symbols, and because of the nationalistic wartime associations the two had in the minds of some citizens, this suggestion was greeted with some opposition. The revised history curriculum emphasized cultural legacies and events and the biographies of key figures. The ministry provided a proposed list of biographies, and there was some criticism surrounding particular suggestions.
بخش اول
مدرسه ابتدایی در ژاپن
Shogakkoمدرسه ابتدایی در ژاپن است.
بیش از 99%کودکان ژاپنی واجب التعیم در مدرسه ثبت نام می کنند.همه کودکان در شش سالگی وارد نخستین پایه می شوند وشروع مدرسه یک رویداد بسیار مهم در زندگی کودک به شمار می رود.
آموزش ابتدایی واقعا به طور کامل جایگاهی در مدارس ملی کسب کرده است؛ وکمتر از1%مدارس خصوصی می باشند.مدارس خصوصی به سوی گران شدن میل می کنند،هر چند که نرخ افزایش هزینه های شهریه این مدارس در سال 1980 کاهش پیدا کرده است.
بعضی از مدارس ابتدایی خصوصی معتبرهستند واز طرفی به عنوان نخستین گام برای مدارس متوسطه خصوصی که به آنها وابسته هستند خدمات ارائه می دهند و از جهت دیگر به یک دانشگاه وابسته هستند .رقابت برای ورود به بعضی از مدارس نرد بانی بسیارمشکل است.
اگرچه آموزش ابتدایی عمومی،رایگان است،برخی مخارج مدرسه مانند نهارمدرسه و موارد وتجهیزات به وسیله والدین پرداخت می شوند.برای بسیاری خانواده ها هیچ گونه مخارج آموزشی مدرسه ای،برای کتابهای اضافی یا تدریس خصوصی یا juku وجود ندارد.این چنین هزینه ها در سراسرسال 1980 سر برآوردند و به میانگین 184000ین،در سال 1987 به ازای هرکودک رسید و هزینه ها(مخارج)برای دبستان های خصوصی به طوراساسی بالاتر هستند.کلاسهای مقطع آموزش ابتدایی بزرگ هستند.به طور میانگین حدود 31 دانش آموز به ازای هر کلاس درس وجود دارد.اما تعداد بالاتر نیز مجازهستند.
دانش آموزان معمولا در گروههای کار کوچکی سازماندهی می شوند که هر دو کارکرد علمی وانظباطی را دارا هستند.
بااستفاده از نظارت دانش آموزان بردانش آموزان, انظباط و حس مسئولیت پذیری آنها ترغیب می شود و آنها برای نمود ظاهری(فیزیک)کلاس درس و مدرسه شان مسولیت می پذیرند.
محتوا [ این مقاله شامل بخشهای زیر است]
1- دوره تحصیل
2- معلمان
3- تجهیزات
4- نهار
5- مسائل و مشکلات
6- دیدگاه اجتماعی
7- تاریخچه
دوره های تحصیل
دوره تحصیلی مصوب از طرف وزارت خانه برای آموزش ابتدایی از موضوعات وسیع و متنوع علمی و غیر علمی مرکب شده است،شامل آموزش و پرورش اخلاقی و فعالیت های ویژه است.
فعالیت ویژه به برنامه(جدول)ساعات هفتگی معین،کار فراتر از کلاس درس و مهیا شدن برای مدرسه و تشریفاتی که برای اهمیت دادن به عوامل رشد و توسعه و اهمیت تلاش گروهی و تشریک مساعی استفاده می شود بازگشت داده می شود.
برنامه درسی آموزشگاهی استاندارد زبان ژاپنی،مطالعات اجتماعی،علم حساب و علوم را شامل می شود.
موضوعات غیر علمی آموخته شده،هنرو صنایع دستی،موسقی،فنون و مهارت های خانه داری،تربیت بدنی و آموزش و پرورش اخلاقی را شامل می شود.
زبان ژاپنی با اهمیت ترین موضوع درسی می باشد.پیچیدگی زبان نوشتاری و تنوع آن و سبک های صحبت در گفتار فرهیختگان به توجه اولیه نیاز دارد.
یک دوره جدید از تحصیلات در سال 1989برفرار شد،که تا اندازه ای به عنوان نتیجه ای از جنبش اصلاحات آموزش و پرورش در سال 1980 است و تا اندازه ای باعث تجدید نظر مداوم برنامه درسی است.
تغیرات مهم برنامه،علاقه مندی نسبت به افزایش ساعت زبان ژاپنی را باعث شد. تعویض دوره مطالعات اجتماعی با دوره آموزش مادام العمر برای کودکان مربوط به اثر متقابل مناسی با جامعه و محیط اطراف آن- و افزایش تاکید بر آموزش و پرورش اخلاقی است.در حالی که هنوز هم شواهد غیر قاطع و بی نتیجه هستند.این امر روشن است که بعضی از کودکان در کمترین حد باززبان ژاپنی مشکل دارند.
در برنامه درسی به پرچم ملی و سرود ملی اهمیت تازه ای داده شده بود.دستور وزارت خانه اظهار می کندکه در تشریفات و مراسم های مهم مدرسه پرچم بر افراشته باشد و سرود ملی نواخته شود.چون که قاونا نه پرچم ونه سرود به عنوان نمادهای ملی برگزیده نشده اند ولی به واسطه تداعی یافتن هر دو(پرچم وسرود)با ملت گرایی درذهن بعضی ازشهروندان مورد استفاده قرارمی گیرند.واین پیشنهاد با برخی مخالفتها و مقاومت ها مواجه شده است.
تاریخچه تجدید نظر برنامه درسی برمیراث فرهنگی و رویدادها وزندگی نامه شخصیت های اصلی و کلیدی تاکید می کرد.وزارت خانه یک لیست پیشنهادی از زندگی نامه شخصیت ها را مهیا می کندودر آنجا بعضی انتقادها وپیشنهادهای ویژه ارائه می گردند
ترجمه:علیرضا حمیدنژاد
روش اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در کلاس درس
برای پیشبرد این برنامه درکلاس ،معلم فقط به یک داستان برای هرکودک ، به علاوه یک کتاب راهنمای آموزش ویژه خودش نیاز دارد. با وجود این ،معلم باید برای یادگیری نحوه هدایت بحث فلسفی دوره ای را بگذراند. او باید یاد بگیرد که چگونه از تمرینات استفاده ومباحث راطرح کند واینکه چگونه کودکان را به فکر کردن برای خودشان ودرباره خودشان ترغیب سازد .
بچه های یک کلاس بهمراه معلمشان حلقه وار دورهم می نشینند ورو در روی هم با یکدیگر به مباحثه می پردازند . ، شاگردان ، قسمت تعیین شده کتاب رابا صدای بلند می خوانند ، البته نه بیشتر از یک پاراگراف در هربار (توزیع یکسان وقت هم درمیان کودکان نباید فراموش شود که پیامدها واستلزامات دموکراتیکی بهمراه دارد.) . وقتی قرائت یک پاراگراف تمام شد ،معلم با این پرسشها شروع می کند : آیا دراین متن چیز مبهمی برای شما وجود دارد ؟ آیا می توانید احساس خودتان رادر قالب یک پرسش بیان کنید ؟ سپس معلم پرسش هردانش آموز رابر روی تخته سیاه می نویسد ونام دانش آموز را به همراه شماره صفحه وشماره سطر مورد بحث درکنار آن یادداشت می کند . پس از آن می پرسد چه کسی می خواهد بحث را آغاز کند . دستها بالا می رود ومعلم یکی ازدانش آموزان را انتخاب می کند تا درباره پرسشهای نوشته شده برروی تخته سیاه بحث را شروع کند . در لحظه مناسب معلم ممکن است تمرین را درخصوص آن موضوع خاص از کتاب کمک آموزشی مطرح کند .
فرض کنید که پرسش چیزی شبیه به این است : (آیا هری وبیل دوست هستند؟) بزودی کودکان شروع به درک این نکته خواهند رسید که مفهوم دوستی ، مبهم یا دوپهلو است یا هر دو ایراد ر ادارد وبدین ترتیب معلم می تواند بحثی رادر زمینه ماهیت دوستی مطرح کند.
